නොහදුනන්නී - 03
කටු ඔටුන්නේ සටපට ගා පොරි පීදෙන්නා සේ මල් පිපෙන්නට විය.
මල් පූදින විට බිඟුන් ඇදේ. බිඟුන් ඇදෙනවිට ගුමු ගුමුව ඇසේ. ඔය අතරින් පතර නිලමැස්සෙක් මංමුලාවූ සමනලියකගෙන් පාර ආසාගැනීමටද පැමිනිය හැක.
මොහොතක් නවතින්න. මා කොමාට නිල මැස්සා කීවායැයි වරදවා වටහා නොගන්න. නමුත් මල් ගොමුවක සුන්දරත්වය නිල මැස්සෙකුගෙන්ද බිඳි යා හැකිය.
" ඕක අරං ගිහින් අහවල් පිටුවෙ අහවල් පැවරුම පන්තියට දෙනවා. මම ආයෙම එනකොට ඕක ඉවරකරල තියනවා "
ඒ පෙරකී නාදයයි.
මා ඉතා ශාන්ත පුද්ගලයෙකි. එය මැනවින් ඇයට හැගෙන්නට ඇත. ඒ හිස ඔසවාගන්නට නොහැකිවම පන්තියෙන් එලියට පල්ලම් බැසි නිසාය. ලැජ්ජාවූ නමුත් මා දැන් ඇයගේ පන්තිකාමරය දනී. ඇය මා පන්තිනායකයා බවද දනී. කටු වුවත් එය ඔටුන්නක් යැයි සිතා සිත සනහාගන්නට එයම කදිම හේතුවකි.
කණිෂ්ඨ අංශ කාර්‍යාලය යන අතරමග ඇයගේ පන්තිකාමරය පිහිටීම පන්තිනායිකාවගේ බරෙන් කොටසක් හෑල්ලු කල බව හැබෑය. හුණු කෑල්ලටත්, නාමලේඛන ආදිය ගෙන ඒමටත් මා ස්වකැමැත්තෙන්ම ඉදිරිපත් වීම නිසාය. මා දැන් දිනකට කිහිපවරක් ඇය ඉදිරියේ පෙනී සිටී. ඇය ඉදිරියෙන් ගමන් කරමි.
එකල විලාසිතාවක් වූ බූල් ලේන්සුව සාක්කුවෙන් මදක් පෙනෙන්නට දමා ගමන් කරමි. අසල්වාසියෙකුගේ වීදුරු ඇස් යුවල පලදාගෙන ගමන් කරමි. බරට බරේ පොත් පත් ඔසවාගෙන ගමන් කරමි. ඔහේ කිසිදු අවශ්‍යතාවක් නැතිව වුවද ගමන් කරමි. එහෙත් ඇයගේ සෙලවීමක්වත් නැත. ඇය සෙලවෙන්නෙ නැතිමුත් දැන් දැන් ඇගේ මිතුරියන් සෙලවෙයි. මා පන්තිය අසලින් යනවිට ස්ස්ස් ශබ්දයක් ඇසෙයි. මිතුරියන් චියර් ලීඩර්ස්ලා ලෙස හැඟෙයි.
සමහර තැටි රත් කිරීමට ගෑස් විතරක් මදිය. කටු සහිත දර අතුද යහමින් ඕනෑය. මේ තැටිය රත් කිරීමට මම ඇගේ මිතුරන් දෙදෙනෙකුට සමීප වීමි . මා දන්නා තොරතුරුද නොදන්නා ලෙස ඔවුන්ගෙන් දිනපතා අසයි. ඔවුන් මාගේ උනන්දුවේ තරම ඇයට කියනු ඇත. මේ මොලය ඉගෙනීමට යෙදවූවානම් යැයි ඔබට මෙන්ම මටද දැන් දැන් නොසිතෙන්නෙ නොවේය. මෙහෙයුම සාර්ථකය ඇය දැන් මා දුටුවිට ගමන් මඟ වෙනස් කිරිමට වෑයම් කරයි.
වාර්ශික අධ්‍යාපන චාරිකාවෙන් පසුදින පාසැල් පැමිනීම අවශ්‍ය නොවූවත් එතරම් නිදහස් දිනයක් නැතිකර නොගැනීමට පසුපෙල අප තීරණය කලෙමු. ආකිමිඩීස් දිය නෑමට ගත් තීරණය කෙතරම් ජීවත ගණනකට බලපෑමක් කලේද නමුත් එය ඉතිහසගත තීරණයකි. මෙයද එසේමය.
 |
| සිදුවීම වුනේ ඔන්න ඔය ඝණ්ඨාර කුලුනට එහා පැත්තෙ ටැප් එක ලග |
නලජල පසුකම් මද වීම නිසා ඇය සහ පිරිවර දහවල් ආහාරයෙන් පසු අත සේදීමට කොටි අඩවියට පැමිණිය යුතුමය. දිය කඩිති භයානකය. දත් විලිස්සාගත් රකුසන් ඒ අසල රැක සිටී. පෙනුමෙනන් අපෙගෙත් රකුසන්ගේද වෙනසක් නැත්තේ නිදහස් දවස නිසාය. ඇය පැම්ණි විගස සගවාගෙන හුන් කැමරාව ගෙන " ක්‍රීක් , ක්‍රීක් "
හඩින් මහ දවල් ෆ්ලෑශරයද දමා ඇය සිතුවම් කරගති. දැන් මා සතුටෙනි. අලෝකය වැදි ගෝනුන් සේ සියල්ලෝම මා දෙස බලාගත්වනම බලා සිටී. චූන් පාන් රථයක් ගිය පසු ඇතිවෙන්නාවූ නිශ්ශබ්දතාව පරිසරය ගිලගෙන සිටී. නමුත් මා සතුටෙනි.
නිශ්ශබ්දතාව පෑල දොරින් දිවයනු මට පෙනේ. වචන දෙකක් මා වෙත දිව එනු පෙනේ.
කෝපය දෑසින් සට සට ගා කඩා හැලේ, මුව දෙපසින් දල දෙකක් මතුවූවාය. කෙස් පොල්කූරු වූවාය. ඈ පැරණි පන්සල් ඝණ්ඨාරයක් හැඬෙව්වාය.
" තමුසෙට පිස්සුද "
ඒ ඈය. මා ප්‍රේම දැල එලමින් සිටි ඈය. කෝපවූ විට ගැහැණුන් එසේ වනවා ඇත. කෙසේ වෙතත් ඒ ඈය. ප්‍රේම කරනා ඈය. මා ඇය සමඟ ජිවත්විය යුතුමය. ඉතිං ඔන්න ඔහෙ පොඩ්ඩක් කේන්ති ගත්තාය පැත්තක් පාත් වෙන්නේ නැත්තේය.
බලන්න ගැහැණිය දත් විලිස්සා ගත්තද , කෑ ගැසුවද , කෙස් අවුල් කරගත්තද කෙතරම් ලස්සනද ප්‍රේමනීයද. සිතට දැනෙන හැටිය. සිතට පිස්සුය.
මා දැන් පෙරටත් වඩා සතුටෙනි. ඒ ඈ නිසාය. ඈ මා ඉදිරියේ මා සමඟ පලමු වචන කිහිපය කතාකර ඇත. මෙය ඉතිහාසගත තීරණයක් බව මා කීදේ සැබැවක් නොවේද ? මා සතුටෙනි. සිත සතුටෙනි.
එය බැනීමක් නොවේය. ආමන්ත්‍රණයකි.
තත්පර කිහිපයක සිදුවීම අවසන් වෙනවත් සමඟම මිතුරෙක් කැමරාව ඩැහැගෙන පන්තිකාමර අතරේ අතුරුදන් විය. කැමරාවේ අගය දන්නේ හිමිකරු නිසා ඈ එය කැබලි කරාවියැයි බියවීම සාදාරණය.
ඒ සමඟ පැවති නොසන්සුන්බව අහවර වී සියල්ලෝම නොසතුටින් විසිර ගියහ.
දැන් ඇත්තෙ බැරෑරුම්ම කටයුත්තකි.
කැමරාවෙ සේයාපටලය පරිස්සමෙන් ගලවාගත යුතුය. පාසැල් හැරුණු විගස චිත්‍රකලාවට දිව යායුතුය. එක් ඡයාරූපයක් පසුම්බියටත් තවකක් කාමරයෙ මේසය මතටත් ලෙස සකසාගත යුතුය. මනසින් රාමුකල පින්තූරවල හැඩ බලමින්ම කැමරාවෙ පසුකොටස ගලවා සේයාපටලය ගැලවීමයට අත යොමුකල විට " සිතිවිලි සිරවී හදවත පත්ලෙ ඉකිබිඳ වැලලී ගියේය "
දුප්පත් කැමරාවට අප සේයාපටලයක් දමා නැත. අවුලක්ම නෑ ඈ කතා කලානෙ. ඊටත් වඩා සතුටක් කුමටද ?
-- ඉතිං අප නැවත හමුවෙමු ---
