නොහදුන්නී - 02
"කන්න වගේ බලන්න එපා ,එයා මගෙ හොදම යාලුවා"
"මං කලින් දැකල නෑනෙ "
" ස්කූල් වෑන් එකේ යන්නෙ.අද ඒක නැති නිසා මාත් එක්ක ආවෙ"
" ඉතිං එයාගෙ නම මොකක්ද.එයාගෙ කොන්ඩෙ ලස්සනයි කිව්ව කියන්න "
" මං මොකටද තෝල්ක වැඩ කරන්නෙ.උඹ කියාගනින් ඕනි එකක් අයියෙ "
අපේ කතාව පුරාවටම ඈ වෙනතක් බලාගෙන සිනාසෙයි.මුව ගොළුයි.දෑස් දිලිසෙයි.
ඒ නම නොදත් ඇගේ මිතුරියයි .පලමු හමුවම මා සිකුරු වෙත ගුවන්ගතකල යුවතියයි.
නවීන බස්‍ රථයක් තිබූ නිසා හැමදාම පාසැලට යන්නේ තරමක් ප්‍රමාදවෙලාය. පලමු හමුවෙන් පසුදාද වෙනසක් නැත. ප්‍රමාදයට තණකොල ගැලවීමය, නැතිනම් අරලියා කොල මල් ඇහිලීමය. එය යකාගේ දඬුවමකි. කෙල්ලො අතුගෑයුතු මිදුල කකුල් දෙකටම දිගට හැද සිටිනා අප ලවා සුද්ධ කිරීම ඉතා අසික්කිත දඬුවමකි. එය වඩා දැනෙනුයේ ඇය ඉදලක් අතින් ගෙන මුව වසාගෙන දෑසින් කැකිරි පැලූ නිසාය. වැඩිම කොල ප්‍රමාණයට ප්‍රසාද ලකුණු ලෙසවත් බැනුම් අඩුවක් නැතත් ඇය ඉදිරියේ ඔළුව ඔසවාගත නොහැකි මම එදින වැඩිම කසල වාර්තාවට හිමිකම් කීවෙමි.
එකලොස්වන වසර යනු හිරිමල් සිතට දැඩි පීඩාවක් එල්ලකරන කාලයකි. නමුත් නාරිලතාමල් පිපීමට සිතේ ඉඩක් නැත්තේම නොවේය. ඇය දහවන වසරේබව දනිමි. නමුත් ඇය කිනම් පන්තිකාමරයේදැයි නොදනිමි. සොයා යන්නට කාලයක් නැත්තේය. ගුරුවරු නිවාඩු නොගන්නේ යම්සේද අපගේ ආදර කතා සිත්තුල දැඩි කිරීමට එයම හේතුවක් වන්නේමය. ඒ සෑම විටම පන්තිකාමරයට ගුරුවරයෙක් අරක්ගෙන සිටිනා නිසාය.
එකල ශ්‍රේණි ප්‍රධාන තනතුර ඉසිලුවේ කෙසඟ සිරුරක් හිමි තරමක් මිටි ගුරුවරයෙකි. ස්කුබිඩූ නරඹා ඇති ඇත්තෝ ස්ක්‍රැපීව මතකට නඟාගන්නේනම් ඉතා අඟනේය. සියල්ලම ඒ හා සමානය. අපි ඔහුට කොමා යැයි කියමු. කොරිඩෝවේ මාරයා යන්නෙහි කෙටි යෙදුමයි ඒ. අපට කිසිම අවස්තාවක පන්තිකාමරයෙන් එලියේ කොරිඩෝවට පැමිණීම තහනම්ය. ඔහුගේ අතැති දහයේ කම්බියකට සමාන වූ වේවැල අප පශ්චාත්භාගය සහ දෙපා සිඹීමට නොයිවසිල්ලෙන් බලා සිටී.
මා ඉගනුමෙහි දක්ෂතමයෙක් නෙවේ. පන්තිභාර ගුරුතුමියගේ සුරතලෙකුද නෙවේ. නමුත් ඇය එකලොස්වන වසර සඳහා පන්තිනායක දූරයනම් කටු ඔටුන්න මා හිසේ පටවා තිබිණි. ගුරුවරුන්ට මේච්චල් කල නොහැකි වයසේ උන්ව මා කෙසේ හසුරවයිදැයි ඇය බලාපොරොත්තු වූයේදැයි මට තවම සිතාගන නොහැක.
උදෑසනම කාලපරිච්ඡේදය හිස් කරමින් පන්තිභාර ගුරුතුමිය නොපැමිණියෙන් පාන් රොඩ්ඩක් හසුවූ කපුටු වැසියන් සේ අප ප්‍රීති ප්‍රමෝදයටපත්ව සිටියෙමු. ප්‍රීතිය ඇත්තේ කොතැනකද කොමා එතනය. කොමා ඇත්තේ කොතනකද දුක එතනය. අහසට පිඹිනා එරන් කලේයා ගෙන් පටන් ගෙන එක පඳුරෙන් ලී සයක් කපාගෙන දේශනය අවසන්වූයේ "මොකාද යකෝ පන්තිනයකයා , වරෙන් යන්න මගෙ පන්තියට " කියමිනි.
කොමා දනී මුළු පාසලේම කෙල්ලන් දනී ඔහුගේ පන්තිය නොදනී. අසල පන්තියකින් පාර අසාගෙන හසරක් නොදැන මා පන්තිය වෙත පාදයාත්‍රා කලෙමි.
පන්තිනායක පට්ටම යනු බූරුවාට කියනා තවත් නමකි. කොමා හමුවෙන සෑම විටම එක තරයේ සිතට ගැනීමෙන් ඇතිවන විලි ලජ්ජාව දෑතින් වසාගෙන සිටිය හැක.
මෙය සිතට ගෙන දහය ශ්‍රේණියේ එක් පන්තිකාමරයකට මා ඇතුල් වූයේ රෙදි පිලි දොරලග උනා තබාය.
"ආ මේ එන්නෙ අහවල් පන්තියේ අහවලාය. ඌට අහවල් වැඩේ අහවල් ආකාරයට කරගන්න බැරි නිසා මං අහවල් දෙයක් දෙන්නයි එන්න කීවේ"
ඒ පිලිගැනීමේ සරල ගීයයි.
" _____ (කාන්තා නමක්) අර ප්‍රශ්ණ පත්‍ර පොත දෙන්න "
ඔලුව ඔසවාගැනීමට බැරිවෙන ලෙසම කටු ඔටුන්න හිසට බරබව දැනේ. නමුත් පොතක් දික්වනවා සමඟ පුරුදු සිරික්කලයක් කන්බෙරයට තට්ටුකරනු දැනේ. අංශක 60කට නවාගෙන සිටි හිස අංශක 30කට පමණ අඩුකරමින් වටපිට බැලූ මට උනා දැමීමට තව වස්ත්‍ර තිබුනේනම් යැයි සිතේ.
අහෝ ඛේදවාචකයකි. ඉරකි තිතකි.
ඒ ඇයැයි. මා සිකුරු වෙත ගුවන්ගතකල යුවතියයි.
කටු ඔටුන්නේ සටපට ගා පොරි පීදෙන්නා සේ මල් පිපෙන්නට විය.
-----ඉතින් අපි නැවත හමුවෙමු----
©මුදියන්සෙ මලයා
No comments:
Post a Comment