Saturday, August 28, 2021

නොහදුන්නී - 04

 නොහදුන්නී  - 04




දුප්පත් කැමරාවට අප සේයාපටලයක් දමා නැත. අවුලක්ම නෑ ඈ කතා කලානෙ. ඊටත් වඩා සතුටක් කුමටද ?

ඒ සිදුවීම ඇයට කෙතරම් කෝපයක් ගෙනා ආවද ඒ ප්‍රමාණයටම මට සතුටද ගෙනාවේය. හිස් බැල්මකින් හුන් ඇය දැන් දැන් මුලිච්චිවන සෑම විටම රුදු බැල්මක් මවෙත තිලිණ කිරීමට පසුබට නොවූවාය. පාන් රාත්තලම නොමැතිවුවත් පාන් පෙත්තක් වුවද සෑහේය. ඉතින් එය මට එය මාමයිට් තැවරූ පාන් පෙත්තක් ලෙසම රසවත්ය. 

දින සති හැල්මේ දිවයන්නේ යම්සේද සිතත් ඈ පසුපසම දිවයයි. සාමාන්‍ය පෙල විභාගය ලංවන නිසා සෑම දිනකම සවස්වරුව අමතර පන්තිනම් කුකුල් දැලෙන් අපව කොටුකර ඇත. සෑම දිනම සවස්වරුවත් පාසලේ රැදීම සිත ගත දෙකටම පීඩාකාරීය. එවන් එක් දිනක සියල්ලෝම එකාවන්ව සවස පන්ති එපායැයි ඉල්ලීමක් කරමුයැයි යෝජනා සම්මත කරගත්තත් එය ඉදිරිපත් කිරීමේ දූත මෙහෙවර හිමිවූයේ මටත් පන්ති නායිකාවටත්ය. සැබැවින්ම මෙය කටු ඔටුන්නකි. 

සමපෝෂ ගිල කඩුලු පනින්නෙකු සේ ශක්තියක් සිතට ගත් මා ඇය කැටුව ගුරු විවේකාගාරය දෙසට ගමන්කලේ විදෙස් බස උගන්වන් ගුරුවරිය හමුවීමටය. ඇය කුළුපඟුය. මපියාගේ මිතුරියකි. 

" මිස් හැමෝම හවස පන්ති ඉන්න බෑ කියනවා. මේ ටිකේම ඉදල මහන්සීලු "

කීමට හැකිවූයේ එපමණකි.

" ඇයි උඹට අර 10 වසරෙ කෙල්ල පස්සෙ යන්නද පන්ති ඉන්න බෑ කියන්නේ" 

පිතිකරු විශ්මයට පත්කල හැකි පිටඳග පන්දුවකි. විශ්මයාර්ථය කටේ හරහට හිරකරගත් මා කිසිත් නොකියාම ක්‍රීඩාගාරයට පසුබැස්සේ තරඟය පටන් ගැනීමටත් පෙරම දැවීගිය මෙන්ඩිස් වාගේය.

ඈ දන්නේ කෙසේද ? තවත් කිසිවෙකු මෙය දන්නේද ? පෙර සිදුවීම ගුරුකනකට යොමුවීද ? මපියා දැනුවත්වේවිද ? ලෝකයට ගෝලාකාර හැඩයක් ඇත්තේ නූල් බෝලයක් මෙන් ප්‍රශ්ණවලින් එතී පැටලී ඇති නිස විය හැක.

මා ඉදිරි පාදය පසුපසට ගත්තෙ ප්‍රවේශම සියල්ලටම වඩා අගනාබව වටහාගත් නිසාය. ඇයට නිදහසේ පාසැල තුල හැසිරීමට හැකිය. ඒ මා ඈ පසුපස නොයන නිසාය. ඈ යන යන තැන්වල ඈ දෙස බලා නොසිටින නිසාය. උගුඩුවා ඇටිකෙසෙල් කැනක් දෙස මෙන් මා ඈ දෙස බලාහුන් බව වැටහෙන්නේ මිතුරන් මාගෙ වෙනස අගයනා නිසාය. 

ඇටිකෙසෙල් සහ උගුඩුවාගෙ කතාව මෙසේය. හොඳින් ඉදුණු සුවදවත් ඇටිකෙසෙල් කැනක් දකින උගුඩුවා මෙසේ සිතයි.

"දුර සිට දෑස් පිනෙව්වාට ලඟට යන්නෙ නෑනෙ."

බලාහින්නට බැරිම තන තව ටිකක් ලංවන උගුඩුවා

"සුවඳ බැලුවට කන්නෙ නෑනෙ."

සුවඳ දරාගන්නට බැරිම තැන ඇටිකෙසෙල් කන උගුඩුවා

"කෑවට රෙන්නෙ නෑනෙ" යැයි සිතයි.

අවස්ථානුකූලව පසු බැසීම පසු සටන් දිනාගැනිමට හේතුවක් වන්නේය. කාන්තා සිතද ඇඳගැනීම එවන්ම සටනකි. මා ඇය පසුපස නොපැමිණීම ඇයගේ මිතුරියන්ට මෙන්ම ඇයටද ප්‍රෙහේලිකාවක් වන්නට ඇත. දැන් මා දුටුවිට මා නොබලන්නේ මන්දැයි දැනගැනීමට ඇය බලයි. කන්දක් මුදුනට ගෙනගොස් පහලට එක්වරම අත්හැරීම මඟින් කාන්තා සිත් වසා ඇති අඟුලු බිඳ හෙලිය හැක. උගත් පාඩම එසේය. සිදුවීම මෙසේය.

මිතුරියක් දිනක් මා වෙත ලංව මා වෙනතක බලාගත්තේ ඇයිද ? අන් ආදර දැලක පැටලීද යැයි විමසා සිටී. මා සිනාවකින් එයට පිළිතුරු දුන්විට.

"අයියේ කෙල්ලන්ට ඔහොම කරන්න එපා බං.අපේ එකී තරහෙන් වගේ උන්නට එහෙම නෑ. ඔයාට පොඩි කැමැත්තක් තියෙනව . උඹ එකපාරටම අත්හැරියාම ඒකිට අවුල්නෙ "

දැන් ඉතිං කුමක් කියනුද . දන්නා නැටුම් සියල්ලම එතැනම නැටීමට සිත්වුවත් අහිකුණ්ඨික රිලවා කදමළු බැදගෙන නැන්දම්මා බලන්න යන අයුරින් එය පෙනිය හැකි නිසා සිතට පමණක් කැමති පදයකට නටා ගැනීමට ඉඩදීමට සිදුවිය. ඉලෝන් මස්ක්ගේ රොකට්ටුවක් මෙන් මා දැන් ඉහලින් ඉහලටම ඇදී යමි. සුරක්ෂිතව ඇයගේ සිතතුල ගොඩබාන්නට සැලසුම් කරමි.

දැන් ඇටවූ උගුලෙන් දඩයම සරි කර ගැනීමට කාලය පැමිණ ඇත. දඩයම උගුල අසලටම පැමිණ ඇත.

පාසැලෙ වටපිටාව ගැන පවසන විට අත්හැරදැමූ ක්‍රිඩාගාරයක් සහිත ක්‍රීඩ පිටියක් ගැන සඳහන් සදහන් කල බව මතකයට නගාගන්න. පාසැලේ එක් මායිමක්වූයේ එයයි. එවකට පැවති රජය රට පුර ශිල්ප ශාලික නමින් අංගසම්පූර්ණ ක්‍රීඩාපිටි ඉදිකිරිම සිදුකලේය. පාසැලට හොරෙන් රිංගීමට ඉඩ සලසාදුන් මෙම පිටියට ඒ ව්‍යාපෘතියේ එක් ගොදුරක්ම විය. දැන් එය වටකොට කම්බි දැල් ගසා අලංකාර කර ඇත. කලට වේලාවට වැඩකොට නම් දරාහුන් ජනාධිපතිනිය එය විවෘත කිරිමට පැමිණෙන බැවින් ප්‍රදේශයම කුරුළු ගෙදර දොරටවැඩුම වාගේය. පාසැලේ නැටුම් සූදානම් කරනවාය , නොයෙකුත් බහුරූ කෝලම්ය. 

පාසැලේ බාලදක්ෂ , රතුකුරුස කන්ඩායම්ද සීරුවෙන් තබා ඇත. කලු බොත්තම් ඇල්ලූ සුදු ගවුම් මැද ඇයද සිටී. ඇය මගේ සිත තුවාලකොට අන් අයට බෙහෙත් කිරීමට සැරසෙනවාය. ගෑණු ඔහොමමය. සෙනඟ අතර තෙරපීමට අකමැතිවුවත් උත්සවයේ නැරඹීමට තරම් බක්කක් නැතිවුවත් ඇයට සමීපවීමට එයට යා යුතුමය. 

ප්‍රදේශයේ පාසැල් සියල්ලම සහභාගීවන නිසා යම් යම් ආතල් තිබියද හැක. 

පටු ගේට්ටුවකින් තණබිමේ කෙලවට අටවා ඇති ගාලකට ගාල්වන බැටළුවන් මෙන් අප එකිනෙකා පිටියයට ඇතුල්වීමු. ගුරුවරුන්ට ළමුන් අමතක වන දිනයක් නිසාවෙන් ගාලක් වුවත් සැණකෙලියක් කරගැනීමට අපට හැකිය. ඒ සිතිවිල්ල සතරවටින් තුවක්කු මානගෙන සිටින්නන් දකිනාතුරු පමණි. උත්සවය ආරම්භවීමට බොහෝ වේලා යනු ඇත. උසුලු විසුලු මුකුළු වලට ඈ සොයාගත යුතුය. 

පිටියේ කෙලවරක ඈය. සමනලයෙකු අල්ලාගන්න කුඩා දරුවෙක් මෙන් ඈ අල්වාගත යුතුය. පරිස්සම් විය යුතුය. නොතැලෙන ලෙස අල්වාගත යුතුය. 

පොම්පෙයි නුවර ගිනිකන්දට අසුවූවා සේ මා ගත දැවී යන්නට තරම් රුදු බැල්මක් හෙලූ ඈ ටයිටෙනික් නැව ගිලගත් අයිස් කුට්ටිය මෙන් අද සිනාසෙනවාය. ගෑනු හරියට ලංකාවේ කාලගුණය වගේය. නියමිත වැසිකාලයට පායයි. පායන කාලයට වසී. නෙලාගතහැකි තුත්තිරි ගස්වලින් මල්කලඹක් සකසා මෑ ඇයට දික්කලේ කොලොප්පමකට නොවුවත් සියල්ලනටම එය එසේවීය. කම් නැත. ඈ සිනාසෙනවාය. සුදු නෙළුමක් වාගේය. මා ඒ නෙළුම ගෙන් ආදර පුදසුන වට පැදකුණු කල යුතුය. ගිනිගහන අව්වේ වුවද සිහින මැවිය හැක. ආලය එතරම්ම ප්‍රභලය. 

සිනා මැද හුන් ඇගේ වත එක්වරම මිලින වී ගියේය. ඒ අප අසලට පැමිණි අනෙකෙකු නිසාය. පැමිණියා නොවේය. ඔහුව කැදවාගෙන විත් තිබිණ. ඈගේ පන්ති සඟයන් දෙදෙනෙකු විසින් ඔහු මාහට හදුන්වාදීමට කඳවාගෙන විත් තිබිණ. කතාන්දරයක් ලස්සන වීමට ප්‍රේමවන්තයන් පමණක් මදිය . දුශ්ඨයන්ද සිටිය යුතුය. 

- ඉතින් අප නැවත හමුවෙමු - 

2 comments:

  1. සුපිරියි.... එක හුස්මට කියෝගෙන ගියා.... සිත අතීතයට ගියා....නැවත නැවත ඒ පාසැල් මතකයන් අලුත් උනා...

    ReplyDelete